Gedurende de Pionierscursus Acceptatie ben ik voor het eerst wat directer geweest over wat acceptatie wérkelijk betekent. Ik besef hoe moeilijk het is voor mensen om zichzelf, hun acties en anderen te zien voor wie of wat ze werkelijk zijn en betekenen. Daarbij maakt het niet veel uit of iemand spiritueel bezig is geweest of niet. Ook voor hen is werkelijke acceptatie anders en nieuw.

Ook ben ik voor het eerst een beetje ingegaan op de situatie in de wereld op dit moment en de toekomst die in het verschiet ligt, nu een groot aantal mogelijkheden permanent is verdampt. De mensheid staat op een kruispunt en de komende vijf á tien jaar gaan allesbepalend zijn voor dat wat erna komt. Acceptatie is, op een andere manier dan tot nog toe wordt gepropageerd, samen met actie, de enige sleutel.

Als deze mensheid voor een toekomst kiest die niet is doorspekt met zeer onprettige ervaringen, collectief en individueel, dan is het van belang dat dit nu binnenkomt en ook daadwerkelijk wordt doorgevoerd. Tot nu toe zijn de meeste mensen in hun hoofd welwillend, maar in de praktijk zijn er nog niet zoveel veranderingen. Niet dat wat je hebt geleerd of denkt, maar uitsluitend op andere overwegingen gebaseerde beslissingen en acties veranderen de wereld werkelijk. Daarmee staat de mensheid aan het begin van een enorme transformatie, die ondertussen op andere, diepe niveaus gewoon doorgaat, maar nog altijd in een richting die eigenlijk niemand wenst.

Zoals ik vaker heb gezegd, de wereldwijde transformatie zélf staat vast. Maar hoe deze zich ontvouwt is geheel aan de mensheid. Ik ben dan ook heel benieuwd naar de beslissingen die we gaan nemen op individueel en collectief niveau. Hoe we omgaan met onszelf en elkaar gaat allesbepalend worden. Blijft het verdeeldheid zaaien door het in stand houden van principes, moraal en angst? Blijft het afkeuring, manipulatie en beïnvloeding? Of mag de ander daadwerkelijk de ánder gaan zijn? Word je werkelijk eerlijker, begrijpender en milder naar jeelf en anderen, zodat er meer eenheid kan ontstaan?

We gaan elkaar heel erg hard nodig hebben in de nabije toekomst. Niet 'in liefde', maar in púúr realisme. Het is tijd om uit de roze wolk te komen waarin vrijwel iedereen zit en de werkelijkheid te zien voor wat ie is. Het is tijd om jezelf, de ander en de wereld heel anders tegemoet te treden.

Met alle liefde,
Robell